De eerste olifant

Na een kort nachtje,( wat heel misschien wel een beetje mijn schuld was)
Hadden we vandaag een lange reisdag.
Alle bagage werd weer in de tuk tuk geladen en ik werd weer vastgesjord in mijn autostoeltje en daar gingen we weer.

Nou heb ik natuurlijk nog niet heel veel verstand van het verkeer, maar ik geloof toch dat het verkeer thuis er wat rustiger en gestructureerder aan toe gaat dan hier. En ik rij altijd met mem dus dat wil ook wel wat zeggen.
Er zijn hier denk ik niet heel veel regels en als die er wel zijn zal de belangrijkste waarschijnlijk zijn dat inhalen altijd kan. Een tegenligger gaat wel aan de kant.
Vooral buschauffeurs zijn erg betoefd in het uitvoeren van deze regel.

Heit lijkt zich moeiteloos aan te passen aan de rijstijl hier. We hebben al drie uren gereden voor Heit de tuk tuk aan de kant zet om ergens wat te eten en dan hebben Hindrik en ik nog helemaal niet geklaagd. Mem trouwens ook niet.
Er is zoveel te zien, eerst in de stad, maar hoe verder we op het platte land kwamen hoe mooier het uitzicht.
Zo zag Hindrik het eerste aapje zitten, wij geloofden hem eerst niet aangezien hij ook overal olifantenpoep en minstens 5 olifanten had gezien die er niet waren. Nu had hij wel echt gelijk en een stukje verderop zagen wij ook apen zitten.

Weer een stukje verder zagen we ineens een olifant staan. Dat wil zeggen Heit, mem en Hindrik zagen hem. Ik was net even druk met mijn siësta en had mijn ogen dicht.
Maar mijn kans komt nog wel, want morgen gaan we op safari.

Het laatste stukje rijdt heit nog even met de ons inmiddels bekende omweg langs Sygeria, waar we de leeuwenrots konden bewonderen. Een heel gehobbel over een onverharde weg ( ik geloof dat mijn ingewanden op een hele andere plaats zitten dan vanmorgen)
We zijn langs een rots gereden, maar ik kon er geen leeuw in ontdekken en volgens mij heit en mem ook niet.

Het is nog even een zoektocht naar het hotel, maar via een onverhard bergweggetje vinden we hem toch. Hij ligt prachtig verscholen tussen de bomen, halverwege een berg.
De hotelmevrouw maakt eten voor ons en heit en mem vinden het heerlijk.
Zelfs Hindrik heeft goed gegeten. Ik ben wat kieskeuriger.
Morgen gaan we op safari dus nu moet ik naar bed.
Heit en mem hopen dat ik me beter gedraag dan gister. Toen was heit me op een gegeven moment zo zat dat hij me buiten heeft gezet.
Daar zat ik dan om één uur 's nachts. Ik wist natuurlijk ook wel dat heit en mem van achter het gordijn naar me stonden te kijken dus ik bleef stoïcijns voor me uitkijken.
Kwam de hotelmeneer ineens naar me toe, haha stonden heit en mem even mooi voor lul #ontaardeouders.
Nu moet Hindrik verplicht wakker blijven totdat ik slaap.

Ik ga nu van olifanten dromen, welterusten.
Tút fan Anouk